Posted in Ճամփորթություն, Մի բանի մասին

Արզական գյուղի մասին

 

Մենք գնացել ենք բարձրունք հաղթարելու։ Եկեղեցի էինք գնացել։ Ազրական գյուղ։ Սուրբ նեղուց եկեղեցի։ Այնտեղ հասել ենք 1 ժամ 2 րոպեից։ Մենք այնտեղ  երգել ենք ու պարել ենք։ Գնդակով գործնագործ ենք խաղացել։ Այնտեղ արջի գլուխի վրա քառ ենք նետել որ մեր երազանքը կատարվի։

Նեղուցի վանք (կամ Նեղոսի վանքԱրզականի Սուրբ Աստվածածին եկեղեցի), Հայ առաքելական եկեղեցու տաճար Հայաստանի Կոտայքի մարզի Արզական գյուղում։ Նեղուցի վանքը կառուցվել է 10-րդ կամ 11-րդ դարում, Արզական գյուղին նայող բլրի բացատի վրա, գյուղի կենտրոնից մոտ 2 կմ հյուսիս-արևմուտք։ Գյուղին ավելի մոտ կա փոքր կոթողով մի այլ փոքր եկեղեցի։

Վանքը բաղկացած է Սուրբ Աստվածածին եկեղեցուց, որին հարում է մեծ գավիթ։ Եկեղեցուց և գավիթից ճիշտ հարավ մնացել են երկու իրար կից ուղղանկյուն հիմքի փորվածքներ։ Տեղում մնացել են դուռ և չորս սյուներ, այնպիսի տպավորություն է, որ փոքր եկեղեցու և Continue reading “Արզական գյուղի մասին”

Posted in Շիլաշփոթ

Իմ շիլաշփոթը

Մի մարդ գնում էր գնում, մեկ ել մի գյուղ գտավ ու ասաց ապրող մարդկանց․

-Ջուր կտա՞ք։

-Այո, վերցրեք, սա քառակուսի ջուր է։

Գյուղն էլ էր քառակուսի։ Մարդը Քայլում էր բայց․․․ քառակուսի անտառ գտավ, հսավ քաղաք, քաղաքն էլ ե

Էր քառակուսի, ասաց․ Continue reading “Իմ շիլաշփոթը”

Posted in Ես կարողանում եմ, Մարզվել, Ստուգատես

Մարզական ստուգատես

Ես իմ դասարանցիների հետ վարել եմ հեծանիվ և ինքնագլոր։ Ես կարողանում եմ գլուխ կոնձի անել, պարան ցատկել։ Ես չեմ կարողանում անել օղակ պտտել։ Մենք նաև ցատկել ենք և վազել։ Աջ դարձ և ձախ դարց գիտեմ անել։